Í haust kom í ljós að litlasta systir mín væri ólétt og fór hausinn á mér á fullt að hugsa um allt sem ég gæti og ætlaði að hekla handa litla barninu. Húfur, vettlinga, sokka, skó, peysur, auðvitað teppi - og já bara heilan helling! Möguleikarnir eru endalausir þegar kemur að því að hekla handa litlum börnum ekki satt.
Þegar leið á meðgönguna kom í ljós að það var ekki allt eins og það ætti að vera. Og litla barnið var mjög veikt. Við héldum lengi í vonina að allt myndi vera í lagi...en þegar tíminn leið þá kom það betur í ljós að það var því miður alls ekki í lagi.
Því fæddist litlasta frænka mín andvana langt fyrir sinn tíma.
f. 17. desember 2010
Hún var svo pinku ponsu lítil, bara 24 cm og 1 mörk, en hún var samt svo sæt.
Alveg ótrúlega smá en samt alveg tilbúin og ótrúlega fullkomin.
Hún fékk samt sem áður teppið sitt - það bara mjög sætt þótt ég segi sjálf frá - og fékk teppið að fara með henni í kistuna þegar hún var jörðuð í dag.